Чым адрозніваецца інтэграцыя ад інклюзіі?
— Адна з асноўных задач сістэмы адукацыі сёння — рабіць усё магчымае, каб дзеці з АПФР, колькасць якіх, на жаль, у нашай краіне павялічваецца, не адчувалі сябе адасобленымі ад грамадства, — адзначыў Міхаіл Анатольевіч. — Трэба падкрэсліць, што Беларусь паступова і ўпэўнена ідзе да інклюзіі. Інклюзіўны працэс тычыцца не толькі дзяцей з абмежаваннямі. Любая дыскрымінацыя дзяцей, незалежна ад іх асаблівасцей (псіхафізічных, культурных, сацыяльных, моўных, рэлігійных і г.д.), недапушчальная. Інклюзія мае на ўвазе роўныя правы для ўсіх дзяцей без выключэння.
...
Каштоўны вопыт
Сярэдняя школа № 46 Віцебска з 2014/2015 навучальнага года пачала працаваць як эксперыментальная пляцоўка па апрабацыі мадэлі інклюзіўнай адукацыі. Дырэктар установы Аляксандр Міхайлавіч Хрытаненка падзяліўся вопытам сваёй дзейнасці:
— Сёння ў школе вучыцца 2085 навучэнцаў, з іх 6,7 працэнта — дзеці з АПФР (з парушэннямі маўлення, слыху, зроку і парушэннямі функцыі апорна-рухальнага апарату). Адукацыйнае асяроддзе ва ўстанове створана з улікам патрэб кожнага навучэнца. Для гэтага яшчэ на этапе будаўніцтва школы ўносіліся карэкціроўкі па абсталяванні кабінетаў інфарматыкі, лінгафонных кабінетаў, спартыўных зал, рэгулявалася вышыня парогаў, шырыня пандусаў, вуглы іх нахілу. Зараз у школе належнае безбар’ернае асяроддзе. Сюды ўваходзяць пандусы, ліфт, спецыяльныя санітарныя пакоі і пакоі адпачынку для інвалідаў-калясачнікаў. У штатны расклад мы ўвялі пасады памочніка выхавальніка і ліфцёра. Наяўнасць такіх умоў дазволіла паспяхова арганізаваць адукацыю для дзяцей з АПФР. Мы сфарміравалі спартыўныя класы, арганізавалі навучанне хіміі, біялогіі, фізіцы і матэматыцы на павышаным узроўні. Ёсць, канечне, і цяжкасці, якія мы паступова пераадольваем. Асноўная цяжкасць у тым, што педагогі школы ў большасці сваёй не маюць спецыяльнай адукацыі, якая неабходна пры рабоце з асаблівымі дзецьмі. Наша ўстанова мае трывалую матэрыяльную базу, яна добра аснашчана, але ўсё ж для больш якаснай арганізацыі адукацыйнага працэсу неабходны дадатковыя сродкі (для абсталявання пад’ёмнікаў, якія патрэбны пры перамяшчэнні інвалідаў, для спецыяльных прыстасаванняў, прызначаных для навучэнцаў, якія слаба бачаць, для набыцця камп’ютарных праграм “Бачнае маўленне”, для арганізацыі зон рэлаксацыі).
...
Надзея ЦЕРАХАВА.
Читать полностью на nastgaz.by
